Harvest en Nice Beaver, 18 maart 2016, Parkvilla Theater, Alphen a/d Rijn
De mensen achter de Stichting Serious Music Alphen zijn echt goed bezig! Al langere tijd organiseren zij dubbelconcerten in het bijzonder sfeervolle Parkvilla Theater in Alphen a/d Rijn. Een dergelijke avond bevat steevast twee uitstekende optredens en veel gezelligheid vooraf, in de pauze en na afloop van de optredens. Het Parkvilla Theater heeft een mooie zaal die ruimte biedt aan ruim honderd bezoekers. Je zit vrij dicht op het podium hetgeen de sfeer alleen maar bevordert.
Deze avond stonden het Nederlandse Nice Beaver en het uit Barcelona afkomstige Harvest op het program. Met een kleine honderd man was de zaal goed gevuld. De mannen van Nice Beaver trapten om stipt 20:30 uur af. Het was nog lang spannend of de band op tijd een nieuwe drummer zou vinden na het vertrek van Corné van Disseldorp. Zo’n zes weken voor dit optreden werd Matty de Wijs gevonden en hij moest in no time dus het repertoire eigen maken. Beslist geen eenvoudige opgave.
De nadruk lag op het laatste en zonder meer indrukwekkende album ‘The Time It Takes’ uit 2015. Alleen Culley On Bleeckerstreet van het debuutalbum ‘On Dry Land’ was als enige oudere track aan de setlist toegevoegd. Jammer dat het album ‘Oregon’ niet aan bod kwam, aangezien veel nummers van dat album het live altijd geweldig doen. Maar ook nu viel er weer veel te genieten. Deze band heeft live trouwens nog nooit teleurgesteld. Met een fijne drive en met zichtbaar veel plezier werden de nummers van het nieuwe album ten gehore gebracht. Gitarist Hans Gerritse was goed op dreef met zijn veelal op Andy Latimer gelijkende stijl van spelen. Hij was daarbij erg in zijn nopjes met zijn nieuwe Taurus pedalen. Helaas zat het gitaargeluid te veel naar achteren in de mix, waardoor het niet altijd even goed te horen was.
Het was dus aan Matty de Wijs om ons Corné van Disseldorp te doen vergeten. Zoals ik al zei, geen eenvoudige opgave, want op ‘The Time It Takes’ had hij de lat zeer hoog gelegd. Hij was zichtbaar gespannen en had even de tijd nodig om in te komen. Maar hij maakte (voor zover ik dat kan beoordelen) geen fouten. Dat het een opgave was, bleek wel tegen het einde van het optreden toen de kramp in zijn armen toesloeg. Maar petje af voor deze prestatie. Je kon duidelijk zien dat zijn stijl van spelen heel anders is. Ik ben benieuwd hoe hij op een eventueel nieuw album zal klinken. Nice Beaver was dus weer uitstekend op dreef zoals altijd. Mijn drie Progwereld collega’s Alex, Wouter en Ralph zagen de band voor het eerst en waren ook onder de indruk. Dan hoor je het ook eens van iemand anders 😉
Na de pauze met een drankje (pauzedrankje zit bij de prijs inbegrepen, erg fijn!) was het de beurt aan Harvest. De band was de avond ervoor om 21:00 uur uit Barcelona vertrokken en was die middag om 12:00 uur in Alphen a/d Rijn aangekomen waarna ze meteen mochten soundchecken. Maar van enige vermoeidheid was op het podium niets te merken. Het geluid was overigens een stuk overtuigender dan het Nice Beaver optreden. Jammer dat hier zo’n verschil in zat. Voor de uit Nederland afkomstige Monique van der Kolk was het optreden ook een beetje thuiskomen. Ze was wederom erg goed bij stem en zong vrijwel alles met grote overtuiging. Daarbij gaat ze helemaal op in de muziek en werkt haar verschijning als een magneet, ook als ze niet hoeft te zingen.
En dan was er nog drummer Alex Ojea. Ik ben geneigd een ode voor deze bijzonder sympathieke man te schrijven. Zijn drumspel is bij vlagen niet van deze planeet. Met een opperste concentratie drumt hij de meest inventieve stukken die in positieve zin overweldigend overkomen. Wat een heerlijke drive geeft hij zo aan de muziek van Harvest. Het absolute hoogtepunt was wat dat betreft Under The April Sky waarin zijn toms en briljante fills een heerlijke hoofdrol spelen. Klasse!
Het lijkt ook wel of de band in Nederland achtervolgd wordt door technische problemen. Toen de band in 2015 in Helmond stond speelde de techniek in de negatieve zin een hoofdrol, nu was er opeens een vervelend krakende speaker en het brandalarm dat buiten de zaal opeens afging. Monique moest de zaal even vermaken, terwijl het euvel werd verholpen waardoor ze even rustig de band kon voorstellen. Met het emotionele Colours gevolgd door toegift The Machine kwam er een einde aan een geweldig optreden.
Het bleef nog lang gezellig in Alphen a/d Rijn. Wederom weer een uitstekend avondje Serious Music Alphen. Zoals ik al zei, die jongens zijn goed bezig.
Maarten Goossensen